Zmieńmy Piotrka świat i sprawmy, aby cieszył się wychodzeniem z domu

Piotrek ma 28 lat, od urodzenia zmaga się z ogromnymi przeciwnościami losu jakie stawia przed nim życie w postaci cierpienia i postępującej nieuleczalnej Dystrofii Mięśniowej Duchenne’a, która odebrała mu dar samodzielności i 100- procentowej sprawności.

Choroba ta występuje tylko u chłopców raz na 3500 urodzeń, w początkowym stadium pojawiają się problemy z chodzeniem, częstymi upadkami, męczeniem się itp. Odkąd skończył 9 lat, zaczął poruszać się na wózku inwalidzkim, potem doszły przykurcze, skrzywienie kręgosłupa, utrata masy mięśniowej, wykrzywienie stóp i rąk.

Obecnie zanik mięśni tak postąpił, że Piotr przykuty jest do łóżka, ma peg-a, jest żywiony do jelitowo, posiada respirator 24h i ma tracheostomię (należy od 2008 roku do domowego hospicjum Sue Ryder), jest również cewnikowany i założoną mu w zeszłym roku nefrostomię. Natomiast przez problemy z jelitami trafił pod skalpel i zrobiono ileostomię. Jakby tego wszystkiego było mało, często trafia do szpitala z powodu nawracającego zakażenia układu moczowego.

Piotruś nauczył i pogodził się żyć z niepełnosprawnością, godząc się ze swoim losem, gdyż życie, choć trudne i okrutne to piękne, płacz, rozpacz, smutek nic tu nie da, więc cieszy się każdym dniem, chwilą.

Mieszka z rodzicami i rodzeństwem, ponieważ ma tylko najbliższych, którzy są przy nim zawsze i wszędzie, niestety albo stety całodobowo jest zależny od nich oraz osób trzecich. Dosłownie w każdej czynności trzeba pomagać, bo sam nic nie zrobi przy i wokół siebie.

Potrzebuję wózka inwalidzkiego przystosowanego, który będzie mieć szersze siedzisko z możliwością leżenia, przeznaczony do poruszania się tylko i wyłącznie po dworzu.

Odpowiedni większy wózek kosztuje ponad 20 tysięcy złotych. Dofinansowanie powinno być maxymalnie 7,5 tysiąca, resztę trzeba pokryć z własnej kieszeni. Jest to spora suma i wydatek, po prostu nas nie stać.

Całym sercem będziemy wdzięczni za okazaną pomoc i wsparcie…